تلخ

تلخ


پای‌آبله ز راه ِ بيابان رسيده‌ام
بشمرده دانه دانه کلوخ ِ خراب ِ او
-------------------برده به‌سر به بيخ ِ گياهان و آب ِ تلخ [1]


در بر رخ‌ام مبند ، که غم بسته بر درم
دل‌خسته‌ام به زحمت ِ شب‌زنده‌داری‌ام
-------------------ويرانه‌ام ز هيبت آباد ِ خواب ِ تلخ


عيب‌ام مبين ، که زشت و نکو ديده‌ام بسی
ديده گناه‌کردن ِ شيرين ِ ديگران
-------------------وز بی‌گناه دل‌شدگانی ثواب ِ تلخ


در موسمی که خستگی‌ام می بَرَد ز جای
با من بدار حوصله ، بگشای در ز حرف
-------------------امّا در آن نه ذرّه عتاب و خطاب ِ تلخ


چون اين شنيد ، بر سر ِ بالين ِ من گريست
گفتا : کنون چه چاره ؟ بگفتم : اگر رسد
-------------------با روزگار ِ هجر و صبوری ، شراب ِ تلخ !


----------------------------12 آبان 1327 [2]


&
مجموعه‌ی ِ اشعار ِ نيما يوشيج ( نيما يوشيج . زندگانی و آثار ِ او ) . ابوالقاسم جنّتی عطائی . ( چاپ ِ اوّل : تهران ، آذرماه ِ 1334 / دسامبر 1955 ) چاپ ِ دوّم : اسفندماه ِ 1346 / فوريه 1968 . از انتشارات : بنگاه مطبوعاتی صفی‌عليشاه . ( ص 347 )
مجموعه‌ی ِ کامل ِ اشعار ِ نيما يوشيج ( فارسی و طبری ) . گردآوری ، نسخه‌برداری و تدوين : سيروس طاهباز ؛ با نظارت ِ شراگيم يوشيج . انتشارات ِ نگاه . چاپ ِ اوّل ، 1370 . ( صص 3 – 452 )


پابرگ‌ها :
?
[1] در مجموعه‌ی ِ جنّتی « سيخ گياهان » آمده . اگرچه نادرست نمی‌نمايد ، امّا « بيخ » درست‌تر است !
[2] تاريخ ِ « روز » ( 12 ) از مجموعه‌‌ی ِ جنّتی است .